Минем кадерле кешем

Зәлинә БИГЛОВА, 8нче урта мәктәпнең 7г сыйныф укучысы.

«Сиң күңелемдә мәңге яшәячәксең!»
Җир йөзендә әнидән дә якын, әнидән дә рәхимле, мәхәббәтле, әнидән дә олы җанлы зат юктыр.
Минем өчен әнием иң кадерле, иң изге кеше иде. Безнең кайтуыбызны һәрвакыт сагынып көтеп алып, елап озатып калучы әниемнең якты җир йөзеннән киткәненә дә унбер ел вакыт үтеп китте инде. Гомер үткән саен әнинең юклыгын тою, туган йортка кайтып керү бик авыр. Күз алдына әниемнең якты йөзе, тәмле гөбәдиясе, балан бәлеше килеп баса һәм зиратта әниемнең моңсу кабере көтә.
Әнием бик сабыр, юмарт, кешелекле, кайгыртучан кеше иде. Үз гомерендә тормышның ачысын да, төчесен дә татырга туры килгән аңа. Авырлыкларга бирешмичә, бер-берсенә терәк булып, кайгы-шатлыкларын уртаклашып, әтием белән 45 ел бергә яшәделәр. Әтием әниемне хөрмәт итеп, тәрбияләп, соңгы сулышына кадәр янында булды.
Авыл халкы әниемне бик яратты, якын күрде. Хәзер дә яхшы сүз белән искә алалар, сагыналар. Әниемнең күңел җылысын тоймый, нурлы йөзен күрми, аннан башка яшәве миңа бик авыр.
Дөрес тәрбия биреп, кеше арасында ким-хур итми, сөеп үстергәне, укытканы, кеше иткәне өчен мин әниемә зур рәхмәтле. Күкрәк сөте белән иман иңдереп, дөньяның рәхәтен, тормышның михнәтен, күңелнең сафлыгын, намусның пакьлеген аңларга өйрәтте ул. Кирәк чакта файдалы киңәшләр бирүче, тәмле ризыклар белән сыйлаучы кадерле кешемне сагынам. Исән чакта якыннарыбызның кадерен бик белеп бетермибез шул, әйтәсе килгән рәхмәт сүзләрен дә әйтеп өлгерми калабыз һәм соңыннан үкенәбез.
Ул пешергән ризыкларны әзерләгәндә дә, бәйрәмнәрдә, туганнарым белән очрашканда да, кич утырганда да һәрвакыт әнием искә төшә. Балаларым да дәү әниләрен онытмыйлар, сагынып искә алалар. Фотоальбомнан аның фотоларын еш карыйбыз, юксынабыз, сагынабыз.
Их, әнием исән булса! Белмим, нәрсәләр генә эшләмәс идем мин аның өчен. Үкенеч, кире кайтарып, терелтеп булмый шул.
Авыр туфрагың җиңел булсын, тыныч йокла әнием! Сиң күңелемдә мәңге яшәячәксең!

Әлфинә ГАЛИЕВА.