«Яшьлегебез узды кызыл әләм астында»

... Телеканалларның берсендә «Кеше язмышы» тапшыруы бара. Алып баручының кунагы — танылган журналист, язучы Александр Проханов. Ифрат кызыклы шәхес. Гомер бакый һәр вакыйгага үз фикере, мөнәсәбәте бар аның.
Әмма иң тәэсирләндергәне — А. Прохановның Ватан тарихына игътибарлы, сакчыл карашы. «Кайнар нокталар»да, хәрби хәрәкәтләр барган җирләрдә, Чернобыльдә булган, коточкыч хәлләрне үз күзләре белән күргән, күңеленнән кичергән замандашыбыз, чын мәгънәсендә патриот ул. Советлар Союзы таркалуы тетрәндерә, тирән хафага сала аны, әлбәттә. Барысы упкынга тәгәрәгән сыман тоела. «Күз алдына китерегез, — дип бәянли язучы. — 1991 елның 7 ноябрь көне. Мәскәү. Кызыл мәйдан. Кайчандыр бәйрәм демонстрациясе шаулап-гөрләп торган илаһи киңлек тып-тын. Сакчылардан башка һичкем юк. Мин ялгыз. Акрын гына алга таба атлыйм. Мавзолейга якынлашам. Шулчак кисәк уй килә: заманында нәкъ шушы мәйданнан совет гаскәрләре туп-туры сугышка киткән, ут эченә кергән ич. Бүген мин мәйдан аша узам икән, димәк, буыннар традициясе абруен төшермим. Илебез, һичшиксез, тернәкләнәчәк!» Искиткеч...
Быелгы ел исә аеруча үзенчәлекле, дусларым. Бөек Октябрь революциясенә — 100 ел. Шул уңайдан кайбер шәһәрдәшләргә мөрәҗәгать итәргә булдым. Әлеге көнне бәйрәм буларак билгеләргә кирәкме-юкмы? Шәхсән сезнең өчен нинди әһәмияткә ия ул көн? Җаваплар — сезнең карамакка.