Эзләнү

Эзләнү
Сагышлардан гаҗизләнгән мәлдә
Кем беләндер килә күрешәсе,
Авыр тойгыларны бүлешәсе,
Эчегеп кенә бер сөйләшәсе...
Җиңелмәсме йөрәк әрнүе, дип,
Ышанасы килә, таянасы,
Борчуларның очын-очка ялгап,
Уртаклашып, якынаясы...
Кем беләндер килә аңлашасы,
Ахиригә тиңләп яратасы,
Тирәндәрәк яткан яраларны,
Кайгыларны бергә таратасы,
бергә таратасы...
Күңел эзли хыял белән шулай,
Таба алмый кемгә инанасын,..
Ялган дуска килми алданасы,
Җан тартканны соң каян табасың?
(Ошаганны кайлардан аласың?)
Х. Хәнипова
Табигатьнең матур чагы
Туган якның иркен кырларында
Тәгәрәп пешкән кызыл җиләкләр.
Без дә килдек чиләкләрне тотып,
Җыярга дип тәмле җиләкләр.
Никадәрле Ходай биргән ризык!
«Мине өз», — дип тора җиләкләр.
Рәхәтләнеп, тәгәрәшеп җыйдык,
Тиз арада тулды чиләкләр.
Табигатьнең бигрәк матур чагы,
Гөлдән-гөлгә куна күбәләк.
Бал кортлары гөҗләп бал җыялар,
Алар өчен дөнья түгәрәк.
Төрле матур чәчәк арасында
Мәтрүшкәләр күзгә чалына.
Мәтрүшкәле чәйләр эчсәм,
Кайтам бала чагыма.
Төшләремдә әнкәй йокыдан уятып,
Иркәләп, сөеп кочаклады.
Исемә төште әнкәемнең
Бал-май куеп, мәтрүшкәләп,
Тәмле чәй эчергән чаклары.
Яшеле һәм каралары,
Төрлесе бар чәйләрнең.
Берсенә дә алыштырмам
Мәтрүшкәле чәй тәмен.
Мәтрүшкәләп эчик шулай
Тәмле итеп чәйләрне.
Җиләк-җимеш, үлән җыйыйк,
Буш үткәрмик җәйләрне.