Гөлләр, тәрәз төбем тулы гөлләр.
Кайсы бәхет китерә диләр,
Гөлчәчкәдәй балкып торсын
Дөньялар да тыныч булсын,
Очрашуга чыккан яшь кыз кебек, качып-посып.
Иртән торсам, кояш чыккан,
Ап-ак җир — сафлык, пакьлек.
Ходайга без рәхмәт әйтик.
Бер кайгы да юктыр кебек.
Яшьлек үзе бер матур чор,
Тик яшьлек бит мәңгелеккә түгел,
Яши-яши чәчләрне дә бәсләр сара.
Тик йөрәкне кырау сукмасын...
Яшьлегемнән калган хатирәләр
Хәтер сандыгымның иң төбендә.
Яхшы әкият кебек саклансын,
Аларны тик тузан басмасын...
Гомер кыска, гомер бер генә,
Гомер бит ул — искән җил генә.
Гомер бит ул — бары бер мизгел.
Бакчаларда үскән үрмә-гөл.
Орлыгыннан шытып чыга язын,
Сулар сипсәң үсә җәйләрен,
Гомере беткән кебек тоела.
Ләкин табигатьтә яз җитә,
Орлыгыннан гөлем үсеп китә,
Кабатлана кабат шул мизгел,
Адәм баласы да берәү, бер генә,
Бакчаларда үскән гөл генә.
Ике нәсел җебен бер итеп,
Бу дөньяны бизәп, гөл итеп
Ак биләүгә биләп алырлар,
Җир куенына илтеп салырлар.
Әллә бары татлы, айлы төн генә.
Син әбисең инде, мин — бабай.
Күптән түгел син кыз идең,
Ярмәкәй районы, Исламбахты авылы.